ข้านั้นมิขอเป็นนางร้าย

ซูจื่อถิงคร่ำเคร่งอ่านหนังสือเตรียมสอบราชการแทบตาย แต่สุดท้ายในวันประกาศผลสอบเธอกลับสำลักบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปตายเพราะดีใจจนเกินไป ที่รู้ว่าตัวเองสอบติด

ในขณะที่วิญญาณกำลังล่องลอยอยู่ในห้วงมิติแห่งความว่างเปล่า กลับได้ยินและได้เห็นว่าครอบครัวที่ตนเองนั้นทุ่มเททั้งชีวิตให้ กลับไม่เห็นเธออยู่ในสายตา

หญิงสาวอ้อนวอนขอสวรรค์เมตตาสุดท้ายฟ้าดินก็มอบชีวิตใหม่ให้กับเธอ

แต่เดี๋ยวก่อนนะ ไอ้ชีวิตใหม่นี่มันไม่ใช่บทนางร้ายในนิยายรายสัปดาห์ ที่ถูกนักเขียนลดระดับจากนางเอกไปเป็นนางร้ายแล้วกำจัดทิ้งเมื่อผ่านไปแล้วครึ่งเรื่องหรอกเหรอ บ้าไปแล้ว หากจะส่งกันมาทั้งที ทำไมถึงเป็นนางร้ายกันละเจ้าคะ

คำเตือนเนื้อหานิยาย Trigger Warning

นิยายเรื่องนี้อาจมีความรุนแรงทางเพศ คำหยาบคาย การล่วงละเมิดทางเพศ การทารุณกรรม ความรุนแรง การทำร้ายร่างกาย ขอให้ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ไม่เหมาะสมกับผู้อ่านที่อายุต่ำกว่า 18 ปี

คำเตือนจากไรท์

เรื่องนี้เป็นแนว ๆ จีนโบราณทะลุมิติ ย้อนเวลาแอบพาโรดี้ ฟูเหยาเหยานิดหน่อย 55555 ไปลุ้นกันค่ะ มาลุุ้นให้นางเอกไม่ตายกันดีกว่านะคะ เหมือนเดิมค่ะ “ถ้าไม่ชอบขอให้เลื่อนผ่าน แต่ถ้ารับไหวก็ตามมาค่ะ”

ปล.ขอติดเรื่องของน้องป่านไว้ก่อนนะคะ แฮร่...!!